Tramont ที่นอนในฝัน

เย็นวันเสาร์หลังเลิกงานเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่ฉันเฝ้ารอมาตลอดทั้งอาทิตย์ ฉันผู้ทำงานอาทิตย์ละ 6 วัน รู้สึกเหนื่อยล้าเต็มที อยากใช้วันหยุดนี้พักผ่อนสบาย ๆ แบบไม่ต้องทำอะไรเลย บางทีชีวิตก็อาจจะต้องการเพียงแค่นอนอยู่เฉยๆ บนที่นอนนุ่ม ๆ เปิดประตูออกไปเจอวิวดี ๆ มีระเบียงมีอาหารมาเสิร์ฟถึงห้องแบบไม่ต้องออกไปไหนให้ลำบาก เปิดเพลงที่ชอบฟังพร้อมกับจิบกาแฟเบาๆ ถ้าชีวิตเป็นดั่งภาพที่เราวาดฝันมันคงจะมีความสุข แต่เขาบอกว่า “ความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ” ใช่แล้ว ฉันเดินทางจากบ้านขึ้นไปสู่ดอยเพื่อหวังจะมาพักผ่อนในวันหยุด ออกจากบ้าน 18.00 ออกมาได้แป๊บเดียวท้องฟ้าก็เริ่มมืดขึ้นแล้ว การเดินทางครั้งนี้ไม่ได้เป็นการมาเที่ยวแบบลุย ๆ เหมือนทุกครั้ง แต่มาแบบชิว ๆ มาก ขับรถมาตามทางเรื่อย ๆ มองวิวริมทางไป เปิดเพลงร้องไป เป็นความรู้สึกของการปลดปล่อยแบบแท้จริง บรรยากาศอันเงียบสงบด้านนอก บวกกับทางอันมืดและคดเคี้ยวไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการเดินทางของพวกเราเลย เพราะในทริปนี้ฉันมากับเพื่อนผู้เชี่ยวชาญด้านการขับรถมาก ขับมาจากบ้าน 13 ชม.เพื่อมาเที่ยวกับฉันในครั้งนี้ ช่างมีความพยายามและอดทนยิ่งนัก อีกอย่างที่เป็นตัวช่วยที่ดีที่ทำให้เราไม่กังวลที่จะหลงทางเลยก็คือ Google Map ระหว่างทางขึ้นดอยดูเหมือนว่าไม่มีร้านอาหารหรือที่ที่เราจะหาของกินได้เลยก็เลยโทรหาและทักหาที่พักใน Facebook Messenger เพื่อจองอาหารค่ำแต่ไม่มีการตอบรับใดใด แต่ก็คิดในแง่บวกไว้ว่า เราต้องรอด เราจะไม่อดตาย และในที่สุดก็มาถึงที่พัก ใช้เวลาไป 2 ชม.ในการเดินทาง เมื่อไปถึงก็ถามพนักงานเรื่องอาหารก่อนเลย พี่ผู้หญิงร่างใหญ่เดินออกมาต้อนรับด้วยหน้าตาอันสดใส โบกให้จอดรถ ฉันผู้ห่วงเรื่องการกินมากจึงถามว่า “พี่คะ ได้ยินว่าที่นี่มีเซ็ตหมูกระทะ ช่วยจัดไว้ให้ได้ไหมคะ? ยังเหลืออยู่ไหมคะ?” พี่เขาก็ตอบว่า “ได้เลยค่ะ ไม่มีปัญหา ประมาณ 15 นาทีขึ้นมาทานได้เลยค่ะ” ฉันและเพื่อนรู้สึกอุ่นใจขึ้นที่ในที่สุดเราก็มีของกินแล้วจึง check in และเข้าไปในห้อง

ที่พักของเราชื่อว่า “Tramont” อยู่บนดอยช้าง เราได้ห้องที่ใหญ่และดีที่สุด เป็นห้อง Mountain view with jacuzzi ราคา 6,900 บาท/คืน ราคานี้รวม อาหารเช้า ชุดน้ำชา มินิบาร์และมีอ่าง Jacuzzi Bubble Massage Spa ด้วย ราคามันก็แพงอยู่แหละ แต่รับรองว่าถ้าเห็นวิวแล้วจะรู้สึกว่ามันคุ้มค่ามาก ฉันเดินดูห้องพร้อมกับถ่ายคลิปไว้เพื่อรีวิวลง Youtube เปิดประตูออกมาจะเห็นมุมมินิบาร์และทีวีอยู่ซ้ายมือ ขวามือเป็นประตูปกคลุมด้วยผ้าม่าน ตรงกลางเป็นเตียงสีขาวมีหมอน 8 ลูกบนหัวเตียงราวกับว่า มาพักที่นี่แล้วต้องนอนให้สาสมใจกับหมอนที่เขาจัดไว้ให้เลยทีเดียว ในห้องไม่มีโซฟามีเพียงเก้าอี้ไม้สำหรับวางของหรือนั่งเล่นก็ไม่รู้ แต่ไม่นั่งแน่นอนเพราะดูแข็งมาก เดินเข้าไปอีกนิดจะเจอมุมแต่งตัว มุมนี้คงถูกใจสาว ๆ มีกระจกบานใหญ่ 1 บาน ผ้าคลุมหลังอาบน้ำ ตู้เย็นเล็ก ๆ ใต้โต๊ะแต่งตัว ติดกันเป็นห้องน้ำ มี 2 ประตู ประตูจากในห้องและอีกประตูเปิดออกไปจะเจอระเบียงและจากุซซี่ รวมๆ แล้วห้องก็ไม่ได้ใหญ่อะไร แต่สิ่งที่ทำให้เราตื่นเต้นที่สุดก็คงเป็นวิวจากระเบียงนี่แหละ หลังจากสำรวจห้องเสร็จก็ถึงเวลาเปิดออกไปดูวิว โอ้มายกอด! เปิดม่านออกมาปรากฏว่า มืดมาก 555+ มองไม่เห็นอะไรเลย แต่สิ่งที่ชอบคือระเบียงกว้างขวางดีมาก เห็นแล้วแทบจะไม่อยากนอนในห้องเลย อยากออกมาอยู่ตรงระเบียง แต่เจ้าแมลงก็มาเป็นอุปสรรค ทำให้เราไม่สามารถอยู่นอกห้องได้นาน และแล้วการชื่นชมห้องก็ได้จบลงถึงเวลาแห่งการเสวยสุขที่แท้จริงก็คือการกิน หมูกระทะได้วางเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วบนห้องอาหารในห้อง Lobby ด้วยความที่หิวมาก มองดูหมูบาง ๆ ในจาน จึงคิดในใจว่า จะอิ่มไหมนะ? ฉันผู้กินจุกแล้วมาเห็นอะไรน้อย ๆ แล้วก็ได้แต่เตือนตัวเองว่า “นี่มันมื้อดึกนะ กินเท่าที่มี อย่ากินเยอะเกินไป เดี๋ยวก็นอนแล้ว” ฉันผู้หิวโหยคีบหมูผักใส่กระทะโดยไม่ได้สนใจหน้าตาว่ามันจะออกมาเป็นยังไง ขอแค่กินได้ก็พอ ช่วงเวลาตอนนั้นคือสนุกมาก กินไปด้วยเปิดเพลงเบา ๆ ฟังไปด้วย ที่พักค่อนข้างส่วนตัว ไม่มีใครมารบกวนเลย บรรยากาศเริ่มเย็นขึ้น มองออกไปข้างนอกเห็นแต่ความมืด “ถ้ามาเร็วกว่านี้คงได้เห็นวิวสวยๆกว่านี้สินะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก รออีกหน่อย พรุ่งนี้เช้าก็เห็นแล้ว” กินไปกินมาทุกอย่างก็หมดหายไปในพริบตา พวกเรากลับเข้าห้องและได้เวลาพักกายแล้ว ฉันให้เพื่อนอาบน้ำก่อน เพราะเป็นคนขี้เกียจอันดับหนึ่งเรื่องการอาบน้ำ เมื่อเพื่อนอาบเสร็จก็ปิดไฟนอน ส่วนฉันก็อาบเบา ๆ เกรงใจเพื่อนเพราะเขาขับรถมาไกล ควรที่จะได้พักผ่อนให้เต็มที่ พออาบน้ำเสร็จก็ล้มตัวลงนอน เตียงทั้งหลังและหมอน 8 ลูกได้กลายเป็นของฉันคนเดียว ฉันรู้สึกเกรงใจเพื่อนมาก ๆ ที่เสียสละให้ฉันนอนสบาย ๆ ส่วนตัวเองนอนกับพื้น เพราะห้องไม่มีเตียงคู่ และเพื่อนเป็นผู้ชายถ้านอนด้วยกันมีหวังนอนไม่หลับแน่ ฉันรู้สึกโชคดีที่ได้มาเจอเพื่อนที่ให้เกียรติและไม่เอาเปรียบผู้หญิงแบบนี้มาก มันมีไม่กี่คนนะ ที่ไว้ใจได้แบบนี้ คืนนั้นฉันหลับไปด้วยความสบายกายและสบายใจและตั้งใจไว้ว่าพรุ่งนี้จะตื่นตี 5 มาดูพระอาทิตย์ขึ้น

เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเรานอนอย่างเต็มที่ จากตอนแรกตั้งใจจะตื่นตี 5 แต่พอมาดูเวลา เอ้า! 7 โมงแล้ว ฉันรีบเปิดออกไปดูวิวระเบียงด้วยความตื่นเต้น โอ้โห!! มันสวยมาก! ฟ้ายังไม่สว่างเลยด้วยซ้ำ วิวภูเขาสลับซับซ้อนปกคลุมด้วยหมอกจาง ๆ บรรยากาศเย็นๆ มันเป็นดั่งภาพฝันที่เป็นจริง นี่แหละคือชีวิตที่ฉันตามหา ตื่นมาได้เจอวิวแบบนี้เลย ถ้าเป็นแบบนี้ทุกวัน ฉันคงมีความสุขมาก ถึงแม้ว่าเช้าวันนั้นจะพลาดพระอาทิตย์ขึ้นด้วยความที่หมอกบังหมด แต่มันก็ประทับใจเพราะได้สัมผัสอากาศอันบริสุทธิ์ วิวตรงหน้าเป็นภาพที่ไม่อาจลืมเลือนได้เลย และแล้วก็ถึงเวลาอาหารเช้า ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้น เช็ตอาหารเช้าและ afternoon tea ได้มาวางพร้อมกันตรงหน้าระเบียง เนื่องจากว่าเมื่อวานเรามาช้าเขาจึงจัด afternoon tea ให้วันนี้ ก็ดีเหมือนกัน อาหารเช้าเป็นอาหารแบบฝรั่ง บวกกับซุปเห็ด ชา น้ำส้ม ขนมและผลไว้ จัดมาแบบน่ารักดูดี เห็นแล้วไม่อยากจะกินเลยเพราะมันดูดีเกินไป 555+ โดยรวมถือว่าโอเค อร่อยดี ที่สำคัญคือเป็นอาหารมื้อเช้าท่ามกลางวิวสวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา มันช่างฟินเหลือเกิน เมื่อทานเสร็จก็ได้เวลาเตรียมตัวกลับ เรามีเวลาไม่มากนัก เพราะเพื่อนเราก็มีเวลาจำกัดต้องรีบเดินทางกลับ ก่อนกลับก็เลยดริปกาแฟก่อนสักแก้วเบาๆ กลิ่นกาแฟหอมหวน รสชาติอันเข้มข้น พร้อมกับบรรยากาศเย็น ๆ มันช่างเข้ากันเยี่ยงนัก คิดแล้วอยากจะอยู่ตรงนั้นนาน ๆ แต่ก็ไม่ได้เพราะสุดท้ายเราก็ต้องกลับไปสู่โลกแห่งความจริง เราดื่มกาแฟด้วยความเร่งรีบ อยากจะเล่นน้ำในอ่างจากุซซี่ก่อนแต่ก็ไม่ได้ พลาดมากที่ประจำเดือนมาพอดี ไฮไลต์ของที่นี่คือต้องได้แช่น้ำในอ่างมีฟองเต็มตัว ถ่ายรูปคู่กับ background ภูเขา แต่เจ้าประจำเดือนอันโหดร้ายทำให้ฉันพลาดสิ่งนั้นไป แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก แค่ได้มาเห็นวิวของที่นี่ก็ถือว่าคุ้มมากแล้ว และแล้วก็ได้เวลากลับ ขากลับเรากลับอีกทางนึง อยากจะแวะร้านกาแฟก็ไม่ได้แวะด้วยความที่เวลาไม่พอ เรามาถึงดอยช้างแต่ยังไม่ได้ลองกาแฟดอยช้าง กาแฟขึ้นชื่อของที่นี่เลย คราวหน้าต้องกลับมาอีกแล้วแหละ ทริปนี้เป็นอันจบลง วันหยุดช่างผ่านไปเร็วซะเหลือเกิน..

FB : Tramont Tel : 082-1829781 พิกัด : goo.gl/maps/knFq4pGFPzRD6YWt5